صداقت و راستي

صداقت و راستگويي، از اعمالي نيك و يكي از فضيلت هاي بزرگ انساني است كه در همه مكاتب الهي و حتي مكاتب مادي داراي ارزش والا است. فطرت پاك انسان ايجاب مي كند كه آدم سالم و متعادل، دل و زبانش يكسو و هماهنگ باشد، ظاهر و باطنش يكي باشد و آنچه را باور دارد بر زبان جاري كند.

منابع روايي اسلامي با الفاظ و تعابير مختلفي بر راستگويي مسلمانان تأكيد كرده و آن را از اصول ايمان و تديّن به حساب آورده است.

خداوند در سوره نحل مي فرمايد: «جز اين نيست كساني كه ايمان نياورده اند و نشانه هاي خداوند را تصديق نكرده اند، دروغ مي بافند ». يعني دروغگو ايمان به آيات خداوند ندارد.

آن حضرت «قول باطل» يعني «دروغ» را از بزرگترين گناهان كبيره، معرفي مي كند (حرعاملي، 1409ق، ج 16، ص 125).

صداقت و راستي در گفتار و اعمال فرستادگان الهي موجب جلب اطمينان مردم به پيام‏آوران الهي مي‏شود و زمينه را براي پذيرش دعوت آن‏ها فراهم مي آورد. به عبارت ديگر، اعتقاد به دروغ بودن گفتار رسولان الهي سبب سلب اعتماد مردم از آن‏ها مي‏شود.

رسول خدا(ص) در مورد قباحت دروغگويي فرمود: مؤمن هر گاه بدون عذر دروغي بگويد هفتاد هزار ملك او را لعنت مي كنند و بوي گندي از قلبش بيرون مي آيد كه تا به عرش مي رسد و خداوند به سبب اين دروغ گناه هفتاد زنا، كه كمترين آن زناي با مادر است براي او مي نويسد  (نوري، 1408ق، ج 2، ص 84).

ج) تربيت اخلاق اقتصادي

دين اسلام، هم دين دنياست و هم دين آخرت. مكتب و آيين مقدس اسلام در كنار توصيه به اصلاح امر آخرت، به سامان بخشيدن دنيا نيز سفارش خاصي كرده است. اين امر نشانگر آن است كه، اسلام درباره وضعيت اقتصادي پيروانش بي تفاوت نمانده و با ارائه راهكارهايي بسيار ارزشمند، سمت و سويِ شكوفايي اقتصادي را نشان داده است.

در اين راستا دين اسلام در بُعد تربيت امور اقتصادي دنيوي، به خصوص در مصارف زندگي بر رعايت ميانه روي و تعادل تأكيد نموده است.

بي شك يكي از مهم ترين انگيزه هاي مكتب اسلام در توصيه به شكوفاسازي اقتصاد و بهره مندي از دارايي كافي، نقش مهم يك اقتصاد مطلوب در زمينه سازي تقويت دينداري و اصلاح امر آخرت است.

پيامبر اكرم(ص)، در كنار همه ابعاد معنوي و تعالي بخش خويش، سيمايي متعالي از تربيت اقتصادي به جاي گذاشته اند. آن حضرت بر مسأله اقتصاد اهتمام ويژه اي داشته اند. ايشان، هم خود به سامان بخشيدن آن همت مي گماشتند و هم پيروانشان را به اين امر فرا مي خواندند.

در ادامه اين بخش، ساده زيستي و قناعت و دوري از تجمل، به عنوان يكي از شاخصه هاي اقتصادي زندگي، در سيره پيامبر اكرم (ص)، بررسي مي شود